Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Racism


Ξενοφοβία
Ο όρος «ξενοφοβία» είναι σύνθετος και ουσιαστικά σημαίνει το φόβο προς το ξένο, το καινούργιο, το άγνωστο. Με τον όρο ξενοφοβία ουσιαστικά αναφερόμαστε στην «μη αποδοχή του καινούργιου» σε σχέση με ότι θεωρούμε ως "κοινωνικό σωστό" αλλά με παθητική δραστηριότητα. Πιο αναλυτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ξενοφοβικός είναι αυτός που δεν αποδέχεται τις αλλαγές (κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές κλπ) που συντελούνται στο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται αλλά παράλληλα δεν εναντιώνεται σ' αυτές με ενεργητική δράση αλλά όλα παραμένουν στο επίπεδο της σκέψης. Εάν θελήσουμε να δώσουμε ένα παράδειγμα ξενοφοβίας θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάποιος δεν θέλει π.χ. τους Αλβανούς στη χώρα του (γιατί αισθάνεται ότι είναι υπεύθυνοι για την ανεργία ή ότι είναι φορείς εγκληματικότητας κλπ) αλλά από την άλλη δεν πηγαίνει σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον των Αλβανών ούτε συμμετέχει σε ομάδες κρούσης εναντίον αυτών ούτε καν δημοσιοποιεί τις απόψεις του σχετικά μ' αυτούς.

Ρατσισμός
Η έννοια του ρατσισμού προέρχεται από το race που σημαίνει φυλή και ουσιαστικά με την συγκεκριμένη έννοια αναφερόμαστε στο φαινόμενο εκείνο κατά το οποίο ένα άτομο, ομάδα ή κοινωνικό σύνολο εμφανίζει όχι μόνο φαινόμενα ξενοφοβίας αλλά παράλληλα έχει και ενεργητική δραστηριότητα απέναντι στους φορείς που τα εκφράζουν (ακόμα και αν έχει τη μορφή της σιωπηλής συναίνεσης). Με άλλα λόγια, ο ρατσισμός αποτελεί την έκφραση (ενεργητική δράση) όλων των ξενοφοβικών σκέψεων, απόψεων, τάσεων που έχει ένα άτομο, ομάδα ή ένα κοινωνικό σύνολο. Αν θελήσουμε να δώσουμε ένα παράδειγμα ρατσιστικής έκφρασης από μία ομάδα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που είχαν γίνει από τους γονείς και κηδεμόνες του σχολείου της Νέας Μηχανίωνας σχετικά με το ζήτημα της σημαίας. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα οι γονείς είχαν μια ενεργητική δραστηριότητα (συγκέντρωση έξω από το σχολείο και πικετοφορία) έναντι των νέων κοινωνικών προτύπων μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Παράλληλα με όλα τα παραπάνω, ο ρατσισμός έχει άμεση αναφορά στο φαινόμενο της συλλογικής ευθύνης. Με άλλα λόγια ένα άτομο που εκφράζεται ρατσιστικά δεν θα αναφέρει μόνο ότι π.χ. τον έκλεψε ο τάδε αλλά παράλληλα θα κάνει αναφορά και στην ομάδα στην οποία ανήκει (οι Αλβανοί είναι κλέφτες κλπ).
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ως ένα ακόμα στοιχείο του ρατσισμού, την συγκριτική διάσταση μεταξύ των ομάδων (πολλές φορές εκφράζεται με λανθάνοντες-υπόγειους τρόπους). Με άλλα λόγια μία ομάδα που εκφράζεται ρατσιστικά αυτοχαρακτηρίζεται ως πλεονασματικά ανώτερη άλλης ή άλλων ομοειδών ομάδων. Ως παράδειγμα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την, ξεπερασμένη πλέον, άποψη περί ανωτερότητας της λευκής φυλής έναντι των υπολοίπων φυλών.
Αν θελήσουμε, τώρα, να δώσουμε ένα πρόχειρο ορισμό του ρατσισμού θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το φαινόμενο κατά το οποίο μία ομάδα και κάθε μέλος αυτής φέρεται να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (κατώτερα των υπολοίπων) απλά και μόνο γιατί ανήκουν σ' αυτή την ομάδα ενώ παράλληλα τυγχάνουν διακριτικής μεταχείρισης από άλλη ή άλλες ομοειδείς ομάδες γι΄ αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά τα οποία φέρονται να έχουν και οι οποίες με αυτό τον τρόπο επιθυμούν να προστατεύσουν την καθαρότητα των ανώτερων στοιχείων που αυτές διαθέτουν ή των προνομίων που απολαμβάνουν.
Ο ρατσισμός δεν είναι ενιαίος αλλά αναλύεται σε πολλά είδη όπως: εθνικός - φυλετικός (είναι η παλιά έκφρασή του για αυτό άλλωστε έχει δώσει την αρχική ονομασία στη λέξη), προέλευσης, χρώματος, φύλου, θρησκευτικής ταυτότητας, οικονομικής επιφάνειας, πολιτικής - ιδεολογικής έκφρασης, σεξουαλικής επιλογής, ηλικίας, φυσικής ικανότητας (ΑμεΑ, οροθετικοί, ασθενείς ψυχικής υγείας κλπ).



ΑΙΤΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
Οι λόγοι γέννησης του φαινομένου του ρατσισμού είναι πολλοί. Ενδεικτικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε:
-Οικονομικοί λόγοι (π.χ. Εκμετάλλευση αλλοδαπών, που αποτελούν φθηνά εργατικά χέρια)
-Έλλειψη παιδείας( οι απαίδευτοι γίνονται εύκολα θύματα προπαγάνδας. Δεν μπορούν να κρίνουν. Οι επιτήδειοι μπορούν να καλλιεργήσουν στους ανθρώπους αισθήματα κατωτερότητας ή να τους φανατίσουν εναντίον άλλων ομάδων.
-Οικονομικά και πολιτικά προβλήματα μιας κοινωνίας.(Η βία , η εγκληματικότητα, η ανεργία δημιουργούν ένταση η οποία εκτονώνεται πάνω στους ξένους που γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα).
-Επιθυμία ατόμων και λαών για απόκτηση δύναμης και εξουσίας. Συμφέροντα οικονομικά, εδαφικά, κοινωνικά, πολιτικά
-Βαθμός επιρροής των θρησκευτικών δοξασιών.
-Ηθική εξαχρείωση. Οι άνθρωποι υιοθετούν ρατσιστικές αντιλήψεις προκειμένου να εκμεταλλευτούν τον συνάνθρωπό τους.
-Κοινωνική διαστρωμάτωση. Ανισότητα στην παροχή ευκαιριών. Η κοινωνική ισότητα είναι περισσότερο θεωρία παρά πρακτική.
-Προκαταλήψεις που δημιουργούνται από την οικογένεια, την παράδοση, από το περιεχόμενο των σπουδών του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
-Εθνικιστικά αίτια (Οι μικροί λαοί φοβούνται την αφομοίωσή τους από τους μεγάλους και ισχυρούς και χρησιμοποιούν τον εθνικισμό ως ασπίδα διασφάλισης της ταυτότητάς τους).


ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
-Μεροληπτική αντιμετώπιση έγχρωμων από τους λευκούς.
-Εθνικιστικές αντιλήψεις
-Αντιμετώπιση μειονοτήτων ή παρεπιδημούντων ( που μένουν προσωρινά σε ένα τόπο) ατόμων. ( Τσιγγάνοι, Αλβανοί, ’τομα από τριτοκοσμικές χώρες)
-Αναβίωση ναζιστικών θεωριών
-Αντιμετώπιση γυναίκας
-Κοινωνικές ομάδες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (ομοφυλόφιλοι, ναρκομανείς, άτομα με AIDS, άτομα με ειδικές ανάγκες)
-Ρατσισμός που πηγάζει από την επαγγελματική θέση , την οικονομική κατάσταση, την θρησκευτική πίστη, την καταγωγή των ατόμων.



ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
-Οικονομική εκμετάλλευση ατόμων και λαών.
-Το άτομο αποδέχεται σκοταδιστικές αντιλήψεις με αποτέλεσμα την παρακώλυση της κριτικής σκέψης. Πνευματική ανελευθερία.
-Υπονομεύεται η δημοκρατική λειτουργία των θεσμών από την κυριαρχία της αδικίας, αναξιοκρατίας, την περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
-Περιθωριοποιούνται άτομα κα ομάδες. Παρεμποδίζεται η δημιουργική τους συμμετοχή στην κοινωνία και η εξέλιξή τόσο των ίδιων όσο και της κοινωνίας.
-Στερεί από τους λαούς θύματα του ρατσισμού την ευκαιρία να αναπτύξουν πολιτισμό.
-Κυριαρχεί ο φόβος ανάμεσα στους ανθρώπους, δημιουργείται κοινωνική δυσλειτουργία. Τα άτομα δε συνεργάζονται αρμονικά.
-Συχνό είναι το φαινόμενο των εκδηλώσεων βίας από τους ρατσιστές.
-Ο εθνικισμός μπορεί να οδηγήσει σε πολεμικές συγκρούσεις.


ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ - ΛΥΣΕΙΣ
-Παιδεία του λαού .Να κρίνει , να μην πέφτει θύμα προπαγάνδας. Η παιδεία πρέπει να είναι ανθρωπιστική.
-Πολιτική ηγεσία. Να μην ενθαρρύνει ρατσιστικές εκδηλώσεις. Παράλληλα πρέπει να ασκεί υπεύθυνη πολιτική για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για τους αλλοεθνείς, για τις μειονότητες.
-Η διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης πρέπει να γίνεται στη σωστή της διάσταση. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι πολιτισμοί αλληλοσυμπληρώνονται κα δεν υπάρχουν στεγανά ανάμεσα τους.
-Τα Μ.Μ.Ε. πρέπει να μην καλλιεργούν ρατσιστικές αντιλήψεις. Να προβάλλουν τα μηνύματα και των πνευματικών ανθρώπων.
-Οι πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των λαών κα η επαφή με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους είναι ένα μέσον καταπολέμησης του ρατσισμού.
-Ο κάθε πολίτης πρέπει να διαθέτει κοινωνική συνείδηση. Να μπορεί να θέτει το συλλογικό καλό πάνω από το ατομικό.
-Η οικογένεια πρέπει να μην περνάει απαρχαιωμένες ιδέες και προκαταλήψεις στα νεαρά μέλη της.
-Οι Διεθνείς Οργανισμοί από τη μεριά τους μπορούν να επιβάλλουν κυρώσεις , οικονομικές ή διπλωματικές, σε όλους όσους καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν σέβονται την ανθρώπινη υπόσταση του κάθε ατόμου.


Στοιχεία για την Ελληνική πραγματικότητα
Ο Ρατσισμός ζει ανάμεσά μας, έχει ίσως περιορισθεί δεν έχει όμως εξαλειφθεί. Αυτό αποκαλύπτει μεγάλη έρευνα της Ελληνικής Επιτροπής Συνεργασίας με τη UNICEF που διενήργησε για λογαριασμό της η εταιρία ΚΑΠΑ RESEARCH.
Μερικά από τα συμπεράσματα της έρευνας σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές είναι τα εξής:

ΓΟΝΕΙΣ
-Το 51,7% δηλώνει ότι η παρουσία των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία τους προκαλεί ανησυχία και το 16,2% των γονιών δηλώνει ότι η παρουσία των ξένων τους ενοχλεί. Αδιάφορο εμφανίζεται το 17,1% ενώ μόνο ο ένας περίπου στους 10 γονείς (11,6%) δηλώνει ότι η νέα αυτή πολυπολιτισμική πραγματικότητα του φαίνεται ενδιαφέρουσα.
-Ως φυσιολογικό γεγονός σχολιάζουν την παρουσία των παιδιών των μεταναστών στα σχολεία της χώρας μας το 42,6% των γονέων, ενώ ως θετικό γεγονός κρίνεται από το 11%. Αντίθετη άποψη εκφράζει το 42% των γονέων. Για το 34% η παρουσία των ξένων θεωρείται μάλλον αρνητικό γεγονός ενώ το 8% πιστεύει ότι η συνύπαρξη αυτή συνιστά απειλή.
-Μόνο οι 4 στους 10 γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά των αλλοδαπών στην Ελλάδα θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο. Η πλειοψηφία των γονέων πιστεύει ότι θα πρέπει να γράφονται μόνο σε ειδικές τάξεις / τμήματα για αλλοδαπούς (29,2%) ή σε άλλα σχολεία που θα είναι ειδικά και μόνο για παιδιά αλλοδαπών.
-Ο ένας στους δύο γονείς (50,5%) δηλώνει ότι θα τον ενοχλούσε εάν στο σχολείο που πηγαίνει το παιδί του φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών μαθητών. Μάλλον δεν θα τους ενοχλούσε δηλώνει το 14,1%, ενώ σίγουρα δεν θα τον ενοχλούσε δηλώνει ο ένας στους τρεις (34,3%)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
-Αυτοαξιολογώντας την εκπαιδευτική τους επάρκεια και δεξιότητες για τη διδασκαλία των αλλοδαπών μαθητών, οι εφτά στους δέκα δασκάλους και καθηγητές θεωρούν ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί δεν είναι επαρκώς καταρτισμένοι για να διδάξουν τα παιδιά των αλλοδαπών, γεγονός αρκετά σοβαρό εάν αναλογιστούμε την εκτίμησή τους, ότι αριθμός των αλλοδαπών μαθητών θα αυξηθεί μέσα στην επόμενη πενταετία.
-Το σχολείο, ένας από τους βασικούς χώρους κοινωνικοποίησης και διαμόρφωσης της προσωπικότητας των νεαρών ατόμων, εμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις να είναι ένας χώρος διακρίσεων. Ο ένας στους τρεις ερωτώμενους δασκάλους και καθηγητές απάντά ότι "από την εμπειρία του γίνονται διακρίσεις εις βάρος των αλλοδαπών μαθητών στα ελληνικά σχολεία".
-Η συνήθης αντίδραση των εκπαιδευτικών όταν γίνονται μάρτυρες τέτοιων περιστατικών εκτιμάται πως είναι η επέμβαση υπέρ του θιγόμενου μαθητή (74%).
-Μόνο το 38,1% των εκπαιδευτικών πιστεύει ότι τα παιδιά των αλλοδαπών θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο. Η πλειοψηφία πιστεύει ότι θα πρέπει να γράφονται σε τάξεις ειδικές για αλλοδαπούς ή να γράφονται σε άλλο σχολείο ειδικό, για αλλοδαπούς.
-Αν και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θεωρούν την παρουσία των παιδιών των αλλοδαπών στα σχολεία της χώρας ως φυσιολογικό γεγονός και το 11,1% ως θετικό γεγονός, εν τούτοις το 26,7% κρίνει την παρουσία αυτή ως αρνητικό γεγονός, ενώ το 3,3% τη θεωρεί απειλή.
-Στην ερώτηση "θα σας ενοχλούσε ή όχι αν στο σχολείο που διδάσκετε φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών παιδιών;", "όχι δεν θα με ενοχλούσε" απαντά το 67,9%. Ωστόσο τρεις στους δέκα εκπαιδευτικούς δηλώνουν ότι θα τους ενοχλούσε.



ΜΑΘΗΤΕΣ
-Οι Έλληνες μαθητές εμφανίζονται ως η πιο ανοικτή και ανεκτική κοινωνική ομάδα στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, που εισάγουν οι αλλοδαποί συμμαθητές τους στις σχολικές κοινότητες.
-Το 71,8% των μαθητών εκφράζει θετική γνώμη για τους αλλοδαπούς συμμαθητές του.
-Έξι στους δέκα (59,5%) δηλώνουν ότι δεν θα τους ενοχλούσε εάν στο σχολείο τους φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών παιδιών, ενώ το 55,1% δεν θα το ενοχλούσε η φοίτηση, στην ίδια τάξη, αλλοδαπών μαθητών.
-Το 46,2% των μαθητών πιστεύει ότι τα παιδιά από άλλες χώρες θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο. Το 24,5% πιστεύει ότι θα πρέπει να γράφονται σε ειδικές τάξεις για αλλοδαπούς, και το 20,6% ότι θα πρέπει να γράφονται σε ειδικό σχολείο μόνο για αλλοδαπούς.
-Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων είναι οι περισσότερο ανοιχτοί στη σχέση με τους αλλοδαπούς συμμαθητές τους, συγκριτικά με τους μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων.
Οι θετικές απαντήσεις των μαθητών των δημοτικών σχολείων ως προς την παρουσία των αλλοδαπών μαθητών στα σχολεία και τις τάξεις, αλλά και την επιθυμία σύναψης στενότερων φιλικών δεσμών με τα παιδιά αυτά, συγκεντρώνουν ποσοστά μεγαλύτερα έως και κατά είκοσι ποσοστιαίες μονάδες συγκριτικά με τις αντίστοιχες απαντήσεις των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ενδεικτικά:
-Θετική γνώμη για τους αλλοδαπούς μαθητές εκφράζει το 88% των μαθητών του δημοτικού.
-Το 75,6% δηλώνει ότι έχει φίλο αλλοδαπό.
-Το 86,8% δέχεται να μοιραστεί το θρανίο του με παιδί άλλης εθνικότητας.
-Το 60% πιστεύει ότι τα παιδιά από άλλες χώρες θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο.

Το μορφωτικό επίπεδο των γονέων εμφανίζεται να επηρεάζει και το βαθμό ανεκτικότητας των παιδιών τους για τους αλλοδαπούς μαθητές. Μόρφωση και Ξενοφοβία παρουσιάζονται ως δύο μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα. Κατά συνέπεια, τα παιδιά γονέων με ανώτερη / ανώτατη μόρφωση είναι χαρακτηριστικά πιο ανεκτικά στο "διαφορετικό" από τα παιδιά γονέων με στοιχειώδη μόρφωση.

Τέλος, οι Έλληνες μαθητές θα διαφωνούσαν να σηκώνει την ελληνική σημαία, στις εθνικές γιορτές, αλλοδαπός συμμαθητής τους που αρίστευσε στο σχολείο του, σε ποσοστό 48,6% έναντι του 34,1% που θα συμφωνούσε. Εξαίρεση αποτελούν οι μαθητές του δημοτικού όπου στην πλειοψηφία τους θα επικροτούσαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο (52,1%).

ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
-Είναι γεγονός ότι οι νέοι της εποχής μας δεν διακατέχονται από προκαταλήψεις και ρατσισμό τόσο όσο σε παλαιότερες εποχές. Αυτό οφείλεται σε:
-Πιο ολοκληρωμένη και σφαιρική παιδεία.
-Ελεύθερη και άμεση επικοινωνία μεταξύ των λαών. ( π.χ τουρισμός)
-Ιδιαίτερος χαρακτήρας των νέων. Από τη φύση τους οι νέοι είναι ανιδιοτελείς, ιδεολόγοι, ευαίσθητοι και δημοκρατικοί.
-Πολιτιστικές ανταλλαγές, Αθλητικές συναντήσεις.
-Καλλιέργεια πνεύματος ειρήνης, ανθρωπισμού, διεθνισμού τα τελευταία χρόνια. Διεθνείς οργανισμοί (Ο.Η.Ε, UNICEF, GREENPEACE) συμβάλλουν στην άμβλυνση των διαφορών, την απόρριψη των ρατσιστικών αντιλήψεων και στην προσέγγιση των λαών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία θεωρούνται ως θεμελιώδεις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ανθρώπου. Τα άτομα που υφίστανται τις συνέπειες του ρατσισμού ουσιαστικά δέχονται πλήγματα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και καθημερινότητας.
Από τα «άγρια» παραδείγματα ρατσιστικής αντίληψης και συμπεριφοράς αποτελεί η περίπτωση του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος κατάφερε με τις ρατσιστικές του αντιλήψεις (φυλετικά προσδιορισμένες) να αιματοκυλίσει σχεδόν όλο τον κόσμο. Αν και επιστημονικά, ανθρωπολογικά αλλά και ηθικά οι αντιλήψεις των ρατσιστών αποδεικνύονται εσφαλμένες ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που τις ασπάζονται και θαυμάζουν. Το «αυγό» του ρατσισμού είναι ακόμα επικίνδυνο.

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Πώς να εξηγήσεις σε μια γυναίκα τι είναι το οφσάιντ!

Πώς να εξηγήσεις σε μια γυναίκα τι είναι το οφσάιντ! Όσο και να προσπαθείτε, ελάχιστες το έχουν καταλάβει. Παρακάτω σας παρουσιάζουμε μία ιστοριούλα που ίσως σας βοηθήσει. Διαβάστε την καλά και μετά ετοιμαστείτε για… μάθημα ή αν είστε κοπέλες, ακόμα καλύτερα, ξεκινάμε… 


Κυρίες και δεσποινίδες,
Διαβάστε ΠΟΛΥ προσεκτικά τα παρακάτω μέχρι το τέλος της σελίδας. Αυτές οι πληροφορίες θα σας φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες αυτήν την εποχή.
Φανταστείτε πως βρίσκεστε στα “Zara” ένα Σάββατο απόγευμα. Γίνεται ο χαμός και περιμένετε στην ουρά για να πληρώσετε.

Μία άλλη κυρία βρίσκεται στην αρχή της σειράς στο ταμείο και πληρώνει. Ανάμεσα σε εσάς και την πρώτη κυρία (που πληρώνει) βρίσκεται μια τρίτη κυρία.

Ακριβώς πίσω από το κεφάλι της ταμίας βρίσκεται ένα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ζευγάρι παπούτσια που δεν είχε πέσει στην αντίληψή σας μέχρι πρότινος. Η ταμπέλα από πάνω του γράφει: "Τέλος Εποχής – 50%".

Παράλληλα με τον ενθουσιασμό σας με σφυγμούς εκστατικού χαρακτήρα, συνειδητοποιείτε πως η κυρία μπροστά σας κοιτάει ακριβώς τα ίδια παπούτσια που σας χάρισαν στιγμές ακαριαίας ηδονής.

Και οι δύο (εσείς και η εν λόγω κυρία) έχετε αφήσει τις τσάντες σας στις αντίστοιχες φίλες σας (γιατί shopping χωρίς τη φίλη μας δεν είναι shopping) και έχετε πάνω σας μόνο τα λεφτά που χρειάζονται για τα ψώνια που κρατάτε.

Θα ήταν πραγματικά αγενές και ανήκουστο για μια "chic" κοπέλα σαν και σας να μπείτε μπροστά από την κυρία χωρίς να έχετε την τσάντα με τα λεφτά μαζί σας (σας θυμίζουμε πως την κρατάει η φίλη σας), ενώ πάνω σας έχετε μόνο όσα λεφτά χρειάζονται για να αγοράσετε τα παπούτσια που κρατάτε.

Όμως για καλή σας τύχη διασταυρώνετε τα βλέμματά σας με τη φίλη σας, η οποία καταλαβαίνει αμέσως την κατάσταση και ετοιμάζεται να σας πετάξει την τσάντα σας προκειμένου να έχετε επιπλέον χρήματα για να αγοράσετε τα πεδιλάκια που μπανίσατε.

Εάν σας την πετάξει, για να την πιάσετε θα πρέπει να προσπεράσετε την κυρία-ανταγωνιστή σας και άρα να αγοράσετε πρώτη τα παπούτσια. Αυτό θα ήταν σωστό και καθόλου αγενέςΈτσι δεν είναι; 

Απεναντίας, εάν περνάγατε μπροστά της πριν η φίλη σας σας πετάξει την τσάντα(και φαινόταν εν τέλει ότι της φάγατε τη σειρά εν ψυχρώ και με μόνο σκοπό να "αρπάξετε" τα παπούτσια από εκείνη) θα ήταν μεν σωστό, αλλά πάρα πολύ αγενές (πράγμα που δεν σας αρμόζει).

Θυμηθείτε πως θα ήταν τελείως απρεπές να προσπεράσετε πριν σας πετάξουν την τσάντα σας!!!

Ξανασκεφτείτε λίγο όλο αυτό το σκηνικό κυρίες και δεσποινίδες μου….

Λίγο ακόμα….

Μια μικρή προσπάθεια...

Ακριβώς!!!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Μόλις καταλάβατε τον κανόνα του OFFSIDE θέλουμε να ελπίζουμε!!!

Διαφορετικά υπάρχουν και οι 2 παρακάτω ευκολότεροι μάλλον τρόποι:


Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Τι έγινε στην Αργεντινή την επόμενη ημέρα της χρεοκοπίας


Η χώρα δεν... εξαφανίστηκε από τον χάρτη και απέκτησε θετικούς ρυθμους ανάπτυξης.

(φωτ.: Οι βίαιες διαμαρτυρίες των τελευταίων ημερών του Δεκεμβρίου του 2001 στην Plaza de Mayo κατέληξαν σε συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας που κορυφώθηκαν με την απώλεια ανθρώπινων ζωών)




Η έννοια της χρεοκοπίας μπήκε στη ζωή μας αιφνιδιαστικά, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τι κρύβεται πίσω της, αλλά και τις πραγματικές της διαστάσεις όταν μια χώρα αναγκαστεί ή επιλέξει να στραφεί προς την κατεύθυνσή της.
Συχνά χρησιμοποιείται χωρίς κανείς να ξέρει ή να μπορεί να προβλέψει τις συνέπειές της για μια οικονομία και έναν λαό. Κάποιοι τη χρησιμοποίησαν ως ευλογία και κάποιοι άλλοι σαν κατάρα. Στην πράξη όμως δεν έχει τον ίδιο αντίκτυπο σε όλες τις περιπτώσεις.
Όπως τονίζουν διεθνείς αναλυτές, ούτε όλες οι χρεοκοπίες προκαλούνται από τους ίδιους λόγους ούτε οδηγούν στα ίδια αποτελέσματα. Η ιστορία έχει δείξει πως μια χρεοκοπία μπορεί να καταστρέψει την εμπιστοσύνη σε μια οικονομία για χρόνια, μπορεί να κλονίσει ένα παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, να οδηγήσει στην εξαθλίωση και στην κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου, μπορεί όμως και να αφήσει ανεπηρέαστες τις αγορές ή ακόμα και να φέρει ωφέλειες σε έναν χρεοκοπημένο.
Η “ΜτΚ” παρουσιάζει δύο από τις πιο γνωστές χρεοκοπίες της τελευταίας δεκαετίας, της Αργεντινής και του Εκουαδόρ, καταγράφοντας το πριν και το μετά των δύο οικονομιών.

Η Αργεντινή, η χρεοκοπία και η ζωή μετά
Η Αργεντινή βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στα χείλη πολλών, επισήμων και μη, με αναφορές σε τανκς, ανθρώπινες απώλειες και λεηλατημένα σούπερ μάρκετ που έφεραν δραματικές μνήμες στην επιφάνεια. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά. Τον τελευταίο έναν χρόνο, από τότε που η χώρα έβαλε στη ζωή της το μνημόνιο και βρέθηκε αντιμέτωπη με το χάσμα της χρεοκοπίας, όλος ο κόσμος θυμήθηκε την κατάρρευση της Αργεντινής το 2002, συνέπεια ενός συνδυασμού βαθιάς ύφεσης και μέτρων λιτότητας, που είχαν τις ρίζες τους στο σπάταλο κράτος της μεταπολίτευσης, στη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά.
Η οικονομία της Αργεντινής μετά από μια επίπονη περίοδο για την κοινωνία κατάφερε τελικά να ανακάμψει και να εισέλθει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, κάνοντας κάποιους αναλυτές να τη χρησιμοποιούν ως ένδειξη ότι μπορεί να υπάρξει ζωή μετά τη χρεοκοπία. Ο αντίλογος όμως λέει πως η κρίση χρέους της Αργεντινής δεν προκάλεσε κρίση στους πιστωτές, ενώ όταν συνέβη η διεθνής οικονομία έμπαινε σε περίοδο σταθερής ανάπτυξης, κάτι που βοήθησε και την οικονομία της λατινοαμερικάνικης χώρας.
Η “ΜτΚ” θυμάται μερικούς από τους σημαντικότερους σταθμούς στην οικονομική και πολιτική κρίση της Αργεντινής, που κορυφώθηκε και επισφραγίστηκε από τη χρεοκοπία της χώρας το 2002.  

Το βάρος του δανεισμού
Η Αργεντινή βίωσε μια βαθιά οικονομική κρίση από το 1998 έως το 2002, που άλλαξε άρδην το πρόσωπο μιας χώρας που θεωρείτο λίγα χρόνια νωρίτερα οικονομικό θαύμα. Ουσιαστικά όμως η κρίση άρχισε να σιγοκαίει από το 1983, χρονιά κατάρρευσης της δικτατορίας στη χώρα. Ο δανεισμός που απαίτησε η ανασυγκρότηση βάρυνε επικίνδυνα την Αργεντινή, δημιουργώντας στην αρχή μια πλασματική ευφορία, οδηγώντας όμως στη συνέχεια στην κατάρρευση του νομίσματός της (του αουστράλ που είχε αντικαταστήσει το πέσο). Η μία μετά την άλλη υποτίμηση του νεόκοπου νομίσματος, αλλά και οι αδυναμίες της τότε κυβέρνησης στο οικονομικό μέτωπο οδήγησαν σε υπερπληθωρισμό. Έτσι, το 1991 κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Ντομίνγκο Καβάγιο ως υπουργού Οικονομικών στην κυβέρνηση του Κάρλος Μένεμ, ελήφθη η απόφαση το πέσο να “δεθεί” στο αμερικανικό δολάριο, υπό τις ευλογίες του ΔΝΤ, για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και να αντιμετωπίσει τον υπερπληθωρισμό. Η πρακτική αυτή δούλεψε για λίγο. Ο πληθωρισμός έπεσε, η αξία του νομίσματος διατηρήθηκε και πολλοί πολίτες μπορούσαν πια να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, να αγοράζουν εισαγόμενα αγαθά και να ζητούν δάνεια σε δολάρια με χαμηλά επιτόκια.
Με τον καιρό όμως η Αργεντινή αντιμετώπισε τα μειονεκτήματα του να έχει σταθερή ισοτιμία. Δένοντας το πέσο στο άρμα του δολαρίου, οι Αργεντίνοι υιοθέτησαν ένα νόμισμα του οποίου η ισοτιμία είχε ελάχιστη σχέση με τις οικονομικές τους συνθήκες. Υπήρξε ευλογία σε περιόδους υπερπληθωρισμού, όταν όμως η σταθερότητα επέστρεψε στη χώρα, η αδυναμία του νομίσματος να ανταποκριθεί αποδείχθηκε περισσότερο βάρος παρά όφελος. Η Αργεντινή είχε παραχωρήσει τον έλεγχο της νομισματικής της πολιτικής και το Μπουένος Άιρες αφέθηκε να χορεύει ντίσκο, όπως τόνιζαν οι αναλυτές, όταν θα ήταν καλύτερα να χορεύει τάνγκο.
Ήταν μια περίοδος που το ήδη τεράστιο χρέος της χώρας σε δολάρια πήρε την ανιούσα, μαζί με τις ανάγκες της για συνεχή δανεισμό, ενώ οι δημόσιες δαπάνες φούσκωναν σε μια οικονομία όπου η διαφθορά κυριαρχούσε. Και εν μέσω όλων αυτών το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έδινε δάνεια, τα οποία ουσιαστικά έπεφταν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.

Ο γείτονας πουλούσε φθηνότερα
Όταν το βραζιλιάνικο ρεάλ βυθίστηκε το 1999, το πέσο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει, καθιστώντας τις αργεντίνικες εξαγωγές πολύ πιο ακριβές από αυτές του γείτονα. Η πτώση στις παγκόσμιες τιμές αγροτικών προϊόντων και η παγκόσμια οικονομική κρίση απλά επιδείνωσαν τα προβλήματα της Αργεντινής. Οι λιγότερες εξαγωγές περιόρισαν τη δυνατότητα της χώρας να κερδίσει συνάλλαγμα για να αποπληρώνει τα εκφρασμένα σε δολάριο χρέη της. Η πτωτική βιομηχανική δραστηριότητα στέρησε από την κυβέρνηση το ρευστό για να ισοσκελίσει τους ισολογισμούς της, ενώ τα επίπεδα της ανεργίας έφτασαν στο 30%. Οι ξένοι επενδυτές και αγοραστές διαπίστωσαν πως τα δολάριά τους μπορούσαν να αγοράσουν περισσότερα στη Βραζιλία από ό,τι στην Αργεντινή, με συνέπεια οι ξένες επενδύσεις να γίνουν καπνός και οι εξαγωγές αέρας. Το 1999 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 4% και η χώρα εισήλθε σε περίοδο ύφεσης, που κράτησε τρία χρόνια και κατέληξε σε μια δραματική κατάρρευση. Στο τιμόνι ήταν τότε ο Φερνάντο ντε λα Ρούα.
Τον Δεκέμβριο του 2000 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) συμφώνησε να παράσχει στη χώρα δάνειο 40 δισ. δολ. για να καταφέρει να βγει από την κρίση. Το πακέτο όμως που συνόδευε το δάνειο προέβλεπε μέτρα λιτότητας, όπως αυξήσεις της φορολογίας και μειώσεις στα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Μετά από μια δύσκολη χρονιά, στις 5 Δεκεμβρίου του 2001, το ΔΝΤ ανακοίνωνε ότι δεν θα εκταμιεύσει την δόση του 1,3 δισ. δολ. στην Αργεντινή, αφού τα μέτρα λιτότητας δεν ήταν αρκετά σκληρά.

Οργή στους δρόμους του Μπουένος Άιρες
Οι συνέπειες της συνεχιζόμενης ύφεσης σε συνδυασμό με τα σκληρά μέτρα δημιούργησαν μια εκρηκτική κατάσταση. Τον Δεκέμβριο του 2001 οι Αργεντίνοι, φοβούμενοι πως τα πέσος του θα υποτιμηθούν κατέφυγαν στις τράπεζες, θέλοντας να τα μετατρέψουν σε δολάρια σε ένα προς ένα ισοτιμία. Οι περιορισμοί των αναλήψεων που ακολούθησαν, προκειμένου να μην καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα, προκάλεσαν κύμα θυμού και αβεβαιότητας σε όλη τη χώρα. Ξεκινώντας από την επαρχία ο κόσμος άρχισε να λεηλατεί σούπερ μάρκετ, με τις εξεγέρσεις να επεκτείνονται σταδιακά και στο Μπουένος Άιρες.
Η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και η πολιτική αδυναμία ήταν εμφανής. Ο κόσμος οργισμένος ξεχύθηκε στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, όχι μόνο οι άνεργοι, αλλά και οι μικρομεσαίοι που επλήγησαν από τους οικονομικούς περιορισμούς. Οι βίαιες διαμαρτυρίες των τελευταίων ημερών του Δεκεμβρίου του 2001 στην Plaza de Mayo κατέληξαν σε συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας που κορυφώθηκαν με την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Πέντε χιλιάδες πολίτες μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι του υπουργού Οικονομικών, Καβάγιο, χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια, αναγκάζοντάς τον μετά από μία ώρα να παραιτηθεί, παίρνοντας στη συνέχεια μαζί του όλο το υπουργικό συμβούλιο. Ο πρόεδρος της χώρας Φερνάντο Ντε λα Ρούα χρειάστηκε ελικόπτερο για να διαφύγει ανοίγοντας τον δρόμο στην πολιτική κρίση. Η ενδιάμεση κυβέρνηση που ακολούθησε δήλωσε αδυναμία να αντιμετωπίσει την κατάσταση και, προτού δει την έξοδο, ανακοίνωσε στις 25 Δεκεμβρίου του 2001 την αναστολή των πληρωμών στο ύψους 132 δισ. δολ. χρέος της.
Την έκρυθμη κατάσταση ανέλαβε να διαχειριστεί ο νέος πρόεδρος, Εντουάρντο Ντουάλντε, με πρώτη κίνηση την κατάργηση της σταθερής ισοτιμίας πέσο-δολαρίου. Το πέσο έπεσε στα τάρταρα. Στις 3 Ιανουαρίου του 2002 η Αργεντινή χρεοκόπησε και επίσημα, αφού δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σε πληρωμή ομολόγων 28 εκατ. δολ.
Η πτώση του πέσο έφερε αρχικά χάος, εκτινάσσοντας τον πληθωρισμό. Το βιοτικό επίπεδο του μέσου Αργεντίνου έπεσε σημαντικά, πολλές εταιρείες έκλεισαν ή χρεοκόπησαν, πολλά εισαγόμενα προϊόντα έγιναν κυριολεκτικά απρόσιτα. Για αρκετό καιρό ο κόσμος κατέβαινε στους δρόμους, αμφισβητώντας τις προθέσεις και της νέας κυβέρνησης.

Μετά τη χρεοκοπία, η ανάκαμψη
Ο Ντουάλντε κατάφερε να σταθεροποιήσει σε ένα βαθμό την κατάσταση και στη συνέχεια προκήρυξε εκλογές. Τον Μάιο του 2003 τα ηνία της χώρας πήρε ο Νέστωρ Κίρσνερ, διατηρώντας τον υπουργό Οικονομικών του προκατόχου του στη θέση του. Σταδιακά όμως η υποτίμηση του νομίσματος άρχισε να δείχνει και το καλό της πρόσωπο. Οι εξαγωγές φθήνυναν, έγιναν ελκυστικότερες και εισήλθαν σε ανοδική πορεία, ωφελημένες και από τη δυναμική εμφάνιση της Κίνας στη διεθνή σκηνή, που άρχισε να επιλέγει τα αγροτικά προϊόντα της Αργεντινής. Η βιομηχανία και η γεωργία μπήκαν σε φάση ανασυγκρότησης, δημιουργώντας σταδιακά νέες θέσεις εργασίας και συμβάλλοντας στη μείωση της ανεργίας, που σε λίγα χρόνια υποχώρησε από το 20% στο 8,5%. Οι οικονομικοί ρυθμοί άρχισαν να αποκτούν υψηλά θετικά πρόσημα. Η κυβέρνηση ενθάρρυνε την υποκατάσταση των εισαγωγών και την πρόσβαση των επιχειρήσεων σε πιστώσεις, εφάρμοσε ένα επιθετικό σχέδιο για την είσπραξη φόρων και άρχισε να εξοικονομεί χρήματα για κοινωνική πρόνοια, περικόπτοντας δαπάνες σε άλλους τομείς. Το νέο παραγωγικό μοντέλο σε συνδυασμό με τα μέτρα ελέγχου των δαπανών είχαν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή ανατίμηση του πέσο. Οι γεωργικές εξαγωγές αυξήθηκαν και ο τουρισμός επανήλθε. Η άνθηση των εξαγωγών έφερε στη χώρα συνάλλαγμα διευκολύνοντας τις προσπάθειες αποπληρωμής του χρέους.
Το 2005 η κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία, ώστε το μεγαλύτερο κομμάτι των χρεοκοπημένων της ομολόγων να ανταλλαχθεί από άλλα, με χαμηλότερη ονομαστική αξία. Ακόμα και το ΔΝΤ χαιρέτισε την ανταλλαγή, μπαίνοντας σε νέες διαπραγματεύσεις με τη χώρα.
Μετά τις τελευταίες συμφωνίες με τους πιστωτές της η Αργεντινή έχει διευθετήσει περίπου το 92% του χρέους από τη χρεοκοπία της το 2001, ενώ έχει αποπληρώσει χρήματα που η χώρα δανείσθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πάντως η Αργεντινή πληρώνει ακόμα τη χρεοκοπία της. Αν και πέτυχε συμφωνίες με την πλειοψηφία των πιστωτών της, δεν μπορεί ακόμα να δανειστεί από τις ξένες αγορές.

Ισλανδία, η χώρα που χρεοκόπησε αλλά...

Η Ισλανδία γελά και στην Ευρώπη το κρατουν κρυφό

Στην Ισλανδία βίωσαν την … χρεοκοπία που φοβόμαστε

Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες απόεμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά  ΓΑΠ και τραπεζίτες.
Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη  χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας.
Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο. Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».
Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.
Ας δούμε γιατί.
Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών. Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.
Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160%  Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ. Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.
Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.
Να πως έγινε αυτό.
Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια. Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.
Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις των δανειστών και έπρεπε -η Ισλανδία- να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.
Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος. Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.
Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών. Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά». Στην Ελλάδα οι επιλογές είναι Ρουμανία στο ευρώ και Αργεντινή εκτός.
Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜΕ, περιλαμβανομένου και του Euronews) δεν πτοήθηκε. Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.
Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.
Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.
όσοι φοβούνται την χρεοκοπία ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία όπου μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος….
Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις. Σήμερα η Ισλανδία  των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο,  την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς,  έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9%  το 2011.
Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Sex !Υδάτινοι οργασμοί: Πώς να κάνεις water sex (χωρίς να σου κάνει νερά)

Όταν σκέφτεσαι το sex (κάθε δυο λεπτά δηλαδή κατά μέσο όρο, σύμφωνα με τις στατιστικές), οι λέξεις υγρασία, ολισθηρότητα και κάψα σου έρχονται αυτόματα στο μυαλό, ειδικά αν οι ζέστες έχουν σφίξει. Sex στο νερό. Ακούγεται καλό! Άλλωστε είναι μια απόλυτα υγιής φαντασίωση που ακροβατεί ανάμεσα στο ρομαντισμό και το πάθος και είναι και ψιλοkinky. Και στο κάτω κάτω είναι ό,τι πιο κοντινό μπορείς να ζήσεις ώστε να απολαύσεις θερμές στιγμές ως πρωταγωνιστής κινηματογραφικής ταινίας τύπου "Γαλάζια Λίμνη" ή "Oceans 11", με εσένα στο ρόλο του Τζορτζ Κλούνι. Από την άλλη, είναι από τις πιο "εύκολες" ερωτικές προτάσεις που μπορείς να κάνεις στην παρτενέρ σου. Καμιά δεν θα χε αντίρρηση για μια ερωτική νύχτα (ή και μέρα) μέσα στη θάλασσα ή στην πισίνα του ξενοδοχείου. Παίζεις σε ασφαλές γήπεδο


Παρόλα αυτά όμως, αυτός ο τρόπος συνουσίας δεν είναι τόσο εύκολος όσο νομίζεις. Συγκεκριμένα, το sex στο νερό είναι αρκετά επικίνδυνο για πολλούς λόγους. Το να κάνεις …υποθαλάσσιο sex δεν είναι και η καλύτερη ιδέα, ειδικά για τις γυναίκες. Το menslounge.gr σου προτείνει ορισμένες ιδέες για να "βραχείς" επαρκώς. 


Ωραίο - ασφαλές όμως;
Παρόλο που το να κάνεις sex στο νερό έχει την πλάκα του γενικώς, σίγουρα θα πρέπει να είναι ασφαλές και δυστυχώς, αν σχεδιάζεις να φορέσεις προφυλακτικό, θα πρέπει να ξέρεις ότι νερό και προφυλακτικά δεν πάνε μαζί. 
Μπορεί να μην έχουν γίνει πολλές έρευνες επί του θέματος, αλλά έχουμε μάθει τα εξής: το ζεστό νερό και τα χημικά της πισίνας (όπως είναι το χλώριο, αν το κάνετε σε πισίνα) μπορούν να επηρεάσουν την αντοχή του προφυλακτικού, οπότε μην σκεφτείς ότι αυτό σε προστατεύει. Το άλλο πρόβλημα είναι ότι αυξάνεται περισσότερο ο κίνδυνος να γλιστρήσει και να βγει από τη θέση του. Κι άντε να το βρεις μετά. Μια καλή ιδέα είναι να έχεις κι ορισμένα προφυλακτικά για ρεζέρβα. 
 
Μείνε υγρός
Σίγουρα σκέφτεσαι ότι με τόσο παραπάνω υγρό στοιχείο, το sex στο νερό θα δημιουργήσει extra λίπανση, αλλά δεν είναι έτσι. Το νερό, στην πραγματικότητα (ειδικά το θαλασσινό), ξεβγάζει τα φυσικά λιπαντικά του γυναικείου σώματος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μια όχι και τόσο ευχάριστη εμπειρία. Αν βλέπεις την παρτενέρ σου να δυσκολεύεται, τότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το επαναλάβετε κάποια άλλη φορά, έχοντας μαζί σου αυτή τη φορά χρησιμοποιείς ένα λιπαντικό gel, το οποίο δε θα μπορεί να διαλυθεί στο νερό (προσοχή εδώ, τα περισσότερα "αγνά" λιπαντικά που κυκλοφορούν είναι υδατοδιαλυτά - το γράφουν και στις οδηγίες) και θα κάνει τη διείσδυση πολύ πιο άνετη και για τους δυο σας. Η βαζελίνη εδώ είναι καλύτερη.

Έτοιμος για ...μακροβούτι;Έχεις τοποθετήσει σωστά το προφυλακτικό, είσαι σίγουρος ότι τίποτα δε θα πάει στραβά, κι έχεις βάλει και στα χέρια σου λιπαντικό. Οπότε που θα μπορούσες να πας να χαρείς τον υγρό σου έρωτα;
 

Στην πισίνα: Το πρόβλημα είναι ότι το νερό περιέχει χλώριο, το οποίο μπαίνει και βγαίνει στον κόλπο της αγαπημένης σου και μπορεί να της προκαλέσει ζημιές και μόλυνση. Μία καλή εναλλακτική λύση είναι ο στοματικός έρωτας. Βάλε την να στηριχτεί σε κάποιο σημείο της πισίνας ή στις σκάλες, με εσένα να βρίσκεσαι στο νερό ή και το αντίθετο. Να είστε πάντα σίγουροι πως η πισίνα απολυμαίνεται σωστά. Περίεργα μικρόβια καραδοκούν...

Στην μπανιέρα/ ντουζιέρα: Αν η μπανιέρα είναι μικρή, μπορεί να αντιμετωπίσεις προβλήματα κατά τη διάρκεια της ιεραποστολικής στάσης, αλλά η ντουζιέρα αποτελεί ένα σπουδαίο μέρος για sex στα όρθια. Απολαμβάνεις το γεγονός ότι βρέχεσαι, χωρίς να υπάρχει πιθανότητα να εισχωρήσει πολύ νερό στις ευαίσθητες περιοχές σου. Για λόγους ασφαλείας, καλό είναι να βάλεις κι ένα λαστιχένιο πατάκι στο δάπεδο. Το να έχεις κάτι από το οποίο να κρατιέσαι δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, καθώς κάτι τέτοιο θα σου παρέχει υποστήριξη κατά τη διάρκεια εξερεύνησης της πίσω …διόδου. 
 

Στη θάλασσα: Είσαι σε beach party και βλέπεις ότι η νέα σου γνωριμία θα εξελιχθεί σε one night stand. Τί κάνεις; Καταρχήν πρέπει να ξέρεις ότι το θαλασσινό νερό δεν αποτελεί φίλο του γυναικείο κόλπου. Η χειρονακτική εργασία αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές. Το χειρότερο κομμάτι στο θέμα «sex στη λίμνη ή τη θάλασσα» είναι η άμμος. Με κάποιο τρόπο, ακόμα κι όταν είσαι πολύ προσεκτικός, η άμμος βρίσκεται σε σημεία που δε θα έπρεπε κι αρχίζει να τρίβεται στις περιοχές που δεν πρέπει. Ξεκίνα λοιπόν το παιχνίδι μέσα στη θάλασσα και συνέχισέ το σε στεγνό έδαφος. Έχε μια μεγάλη πετσέτα ή κουβέρτα στην παραλία όπου θα μπορείς να βρεις καταφύγιο για την πράξη. Άλλωστε θα πρέπει να είσαι πολύ καλός κολυμβητής για να θέλεις να το κάνεις μέσα στη θάλασσα. Επίσης, φρόντισε να μη σας παρασύρει κάνα ρεύμα και από την Αίγινα βρεθείτε στη Σάμο. Και να θυμάσαι: το sex αποτελεί παρανομία όταν γίνεται σε δημόσια μέρη, όποτε θα πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για πολλούς λόγους. Κυρίως εκείνους που φορούν αστυνομική στολή (τρέχα γύρευε, θα μου πεις. ΟΚ, απλά έπρεπε να το σημειώσουμε).  



Τα υγρά όνειρα της πραγματικής ζωής
Συγνώμη αν σε ξενερώσαμε, δεν είχαμε αυτό το σκοπό. Αν διάβασες το άρθρο αυτό και αποφάσισες ότι το sex στο νερό είναι μάλλον μπερδεψοδουλειά , σκέψου ότι τα προκαταρκτικά παραμένουν μια πολύ καλή ιδέα. Άλλωστε πρέπει να είσαι καθαρός για να …κυλιστείς στο βούρκο!



Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Ναργιλές


 Τέλος εποχής για την αθωότητα του


για να μάθουμε μερικά πράγματα για τον ναργιλέ που ίσως δεν ξέρουμε!

Αν νομίζατε ότι ο αρωματισμένος, ελαφρύς καπνός του ναργιλέ είναι λιγότερο επιβλαβής από εκείνον του τσιγάρου, θα σας απογοητεύσουμε. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες του Βρετανικού Υπουργείου Υγείας και του Κέντρου για τον Έλεγχο του Καπνού, οι καπνιστές ναργιλέ επιβαρύνουν εξίσου –ίσως και περισσότερο– την υγεία τους με τους καπνιστές τσιγάρων. 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ερευνών, όσοι καπνίζουν ναργιλέ ή φυτικό καπνό κινδυνεύουν από υψηλά επίπεδα μονοξειδίου του άνθρακα στο αίμα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν εγκεφαλικές βλάβες ή απώλεια συνείδησης. 

Όπως δήλωσε η Dr Hilary Wareing, διευθύντρια του Κέντρου για τον Έλεγχο του Καπνού, στο BBC, «οι έρευνες έδειξαν ότι ένας ναργιλές –δηλαδή 10 miligram καπνού για 30 λεπτά– ανεβάζει στην καλύτερη περίπτωση τα επίπεδα μονοξειδίου του άνθρακα τέσσερις με πέντε φορές περισσότερο από ότι ένα τσιγάρο. Στις χειρότερες περιπτώσεις, ο ναργιλές αποδεικνύεται 400 με 450 φορές πιο επικίνδυνος από το τσιγάρο». 

Την έναρξη των ερευνών πυροδότησαν η ευρύτατα διαδεδομένη αντίληψη που θέλει τον ναργιλέ μακρινό, αθώο συγγενή του τσιγάρου, καθώς και η εύρεση υψηλότατων ποσοστών μονοξειδίου του άνθρακα σε μια έγκυο γυναίκα στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία είχε κόψει το κάπνισμα αλλά συνέχιζε να καπνίζει ναργιλέ. 

Το ρεπορτάζ του BBC στα βρετανικά bar που προσφέρουν ναργιλέ –ο οποίος κερδίζει σε δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια στη Μεγάλη Βρετανία– αποκάλυψε ότι οι περισσότεροι θαμώνες δεν έχουν επίγνωση των κινδύνων του. 

«Δεν το βλέπεις ποτέ στις ειδήσεις, κανείς δε σου λέει «είναι απαίσιο, μην το κάνεις», δεν υπάρχει προπαγάνδα όπως με το τσιγάρο» δήλωσε μια νεαρή γυναίκα. «Αν η μητέρα μου με δει να καπνίζω ναργιλέ, δε θα το πάρει τόσο σοβαρά όσο αν κάπνιζα τσιγάρα» πρόσθεσε ένας Βρετανοπακιστανός. 

Ο Paul Hooper, στέλεχος του Υπουργείου Υγείας, δήλωσε στο BBC ότι πολύς κόσμος δε θεωρεί καν κάπνισμα τον ναργιλέ, και ότι η ενημέρωση σχετικά με τους κινδύνους του αποτελεί, μετά τις τελευταίες έρευνες, μέγιστη προτεραιότητα για το Υπουργείο. 

«Αλλά πώς επισημαίνεις τους κινδύνους στον ναργιλέ; Δεν είναι τόσο απλό όσο το να κολλήσεις μια ετικέτα στο πακέτο των τσιγάρων» πρόσθεσε. 

Γιατί κάποιοι μεθούν εύκολα! (οπως ενας φιλος μου)






Κάποιοι μεθάνε πίνοντας ένα μπουκάλι μπύρα  και κάποιοι μπορούν να καταναλώνουν αρκετό αλκοόλ χωρίς να επηρεάζονται. Αυτό φαίνεται να εξηγείται από μια παραλλαγή ενός και μόνου γονιδίου. Η συγκεκριμένη παραλλαγή του γονιδίου εκτιμάται ότι υπάρχει στο 10- 20% του πληθυσμού και προστατεύει έμμεσα από τον αλκοολισμό, αφού μειώνει την αντοχή τους στο ποτό. Έτσι, τους κάνει να σταματούν να πίνουν νωρίτερα με αποτέλεσμα να εθίζονται πιο δύσκολα στο αλκοόλ. Ερευνητές του πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Κερκ Βίλελμσεν, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο  “Alcoholism: Clinical and Experimental Research”, και νέφεραν ότι μελλοντικά θα μπορούσαν ίσως να υπάρξουν φάρμακα που θα κάνουν τους ανθρώπους πιο ευαίσθητους στο αλκοόλ, ώστε να τους προστατεύουν από τις αρνητικές επιπτώσεις του.




“Προφανώς απέχουμε ακόμα πολύ από το να έχουμε μια θεραπεία (του αλκοολισμού), όμως το γονίδιο που ανακαλύψαμε, μας λέει πολλά για το πώς το αλκοόλ επηρεάζει τον εγκέφαλο”, δήλωσε ο Βίλελμσεν, ο οποίος τόνισε ότι χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να φανεί αν τα ευρήματα μπορούν να αξιοποιηθούν στην πράξη κατά του αλκοολισμού. “Ο αλκοολισμός είναι μια πολύ πολύπλοκη πάθηση και υπάρχουν πολλές αιτίες που οι άνθρωποι πίνουν. Αυτή (το γονίδιο) μπορεί να είναι μόνο μια από αυτές”, πρόσθεσε.
Η μεγαλύτερη ποσότητα του αλκοόλ που οι άνθρωποι καταναλώνουν, διασπάται στο ήπαρ, όμως ένα μέρος του μεταβολίζεται στον εγκέφαλο από ένα ένζυμο, το οποίο ελέγχεται από οδηγίες που κωδικοποιεί το συγκεκριμένο γονίδιο CYP2E1. Όσοι έχουν μια “μεθυσμένη” παραλλαγή αυτού του γονιδίου, διασπούν το αλκοόλ πιο εύκολα, με συνέπεια να νιώθουν πιο γρήγορα και πιο έντονα μεθυσμένοι.
Ο αλκοολισμός, σύμφωνα με τον καθηγητή Κόλιν Ντράμοντ του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Λονδίνου, αποτελεί πιθανώς ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών αιτιών. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι ο εθισμός στο αλκοόλ συχνά εμφανίζεται σε ολόκληρες οικογένειες και ότι η ύπαρξη ενός αλκοολικού γονέα σχεδόν τετραπλασιάζει την πιθανότητα αλκοολισμού και στα παιδιά.
Σε μια παρεμφερή μελέτη στο ίδιο περιοδικό, επιστήμονες με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Παναγιώτη Θάνο, από το Εθνικό Εργαστήριο Μπρουκχέιβεν της Νέας Υόρκης, βρήκαν στοιχεία ότι η ικανότητα του εγκεφάλου να εθίζεται στο αλκοόλ, εξαρτάται και από τα γονίδια του. Η έρευνα, που βασίστηκε σε ποντίκια, έδειξε ότι η απουσία ενός συγκεκριμένου γονιδίου οδηγεί σε εθισμό ανάλογο του αλκοολισμού.  “Η μελέτη μας δείχνει ότι οι συνέπειες της χρόνιας κατανάλωσης αλκοόλ στην χημεία του εγκεφάλου επηρεάζονται σε κρίσιμο βαθμό από την προϋπάρχουσα γενετική σύσταση ενός ατόμου”, δήλωσε ο Θάνος. 

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Κανόνες για το Strip Poker !

Η βασική ιδέα του strip poker είναι ότι οποιος χάνει δεν χάνει λεφτά αλλά βγάζει κάποιο από τα ρούχα του. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές για το πότε χάνει κάποιος ένα ρούχο. Μία εκδοχή είναι ότι το παιχνίδι παίζεται κανονικά με μάρκες και όταν σε κάποιον παίκτη τελειώνουν οι μάρκες τότε βγάζει ένα ρούχο του και ξαναπαίρνει τις αρχικές του μάρκες από την μπάνκα.

Σε αυτήν την παραλλαγή υπάρχουν δύο εκδοχές που έχουν να κάνουν με το αν μπορεί κάποιος να αγοράσει ένα ρούχο πίσω.

Άλλη παραλλαγή, πολύ πιο γρήγορη, είναι ότι σε κάθε παρτίδα όλοι εκτός του νικητή βγάζουν ένα ρούχο. Σε αυτήν την περίπτωση δεν χρησιμοποιούνται καθόλου μάρκες.

Σε άλλη παραλλαγή συμφωνείται η αξία κάθε ρούχου, για παράδειγμα κάθε κάλτσα έχει αξία 1, ενώ το πουκάμισο έχει αξία 2, και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ποντάρονται ρούχα.

Όσο αφορά στο παιχνίδι αυτό κάθε αυτό είναι καλύτερα να επιλέγεται κάποια απλή μορφή του παιχνιδιού.

Δεν είναι απαραίτητο πάντως να ακολουθήσετε κάποια από αυτές τις παραλλαγές, τίποτα δεν σας εμποδίζει να φτιάξετε μία δική σας.

Σε κάθε περίπτωση όλοι οι κανόνες είναι καλό να συμφωνούνται από την αρχή για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις στη συνέχεια!

*Καλή διασκέδαση παιδιά ;) ***

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Tichu! πως παίζεται το παιχνίδι των φοιτητών!

Μπαίνεις σε φοιτητική καφετέρια και βλέπεις μόνο παρέες ανά 4 άτομα να παίζουν χαρτιά με μία παράξενη κινέζικη τράπουλα.Πριν αρχίσω να παίζω μου φάνηκε μούφα, αλλά μόλις άρχισα να το μαθαίνω μου άρεσε!Καιρός αν δεν παίζεται να το αρχίσετε, περνάει ευχάριστα η ώρα με την παρέα :)




Λοιπόν λοιπόν το παιχνίδι παίζετε ως εξής :

Γενικά

tichu_man

Το tichu είναι ένα παιχνίδι το οποίο έχει κοινά στοιχεία με άλλα παιχνίδια με κάρτες, όπως το bridge, το poker και τη δηλωτή. Παίζεται με δύο ομάδες των δύο ατόμων. Η κάθε ομάδα προσπαθεί να μαζέψει πόντους και να φτάσει πρώτη σε ένα προκαθορισμένο σκορ (συνήθως 1000 πόντους) ώστε να κερδίσει.

Ιστορικά

Tichu είναι η εμπορική ονομασία για την παραλλαγή του Choi Dai Di (Hong Kong slang: “Βήμα για τον μικρό τύπο/παιδί”) ή Da Lao Er (Mandarin slang: “Μεγάλο πέος”) συνδυασμένο με το Zheng Fen (“Συναγωνισμός για τους πόντους”). Κυκλοφορεί επίσης στην αγόρα ως Tai-Pan στα ολλανδικά.
Στα σλοβάκικα, tichu σημαίνει σιωπή, αν και δεν φαίνεται να υπάρχει άμεση σχέση με την ονομασία του παιχνιδιού.

Κανόνες

Κάθε παίκτης κάθεται απέναντι από τον συμπαίκτη του, έτσι ώστε το παιχνίδι να εναλλάσσεται μεταξύ των δύο ομάδων. Το παιχνίδι παραδοσιακά παίζεται αντι-ορολογιακά, αν και είναι συχνό να παίζεται με τη φορά των δεικτών του ρολογιού.
Το παιχνίδι παίζεται με μια τράπουλα από 56 χαρτιά, η οποία αποτελείται από μια “κλασσική” τράπουλα 52 φύλλων και 4 χρωμάτων-σχημάτων (Νεφρίτηςjade, Ξίφοςsword, Παγόδαpagoda, Αστέριstar) συν 4 ειδικά φύλλα (Mah Jong sc_mahjong, Σκυλιά sc_dog, Φοίνικας sc_phoenix, Δράκος sc_dragon).
Παγόδα είναι οικοδομήματα θρησκευτικού χαρακτήρα, αφιερωμένα σε κάποια θεότητα.
Σε κάθε παίκτη μοιράζονται (ή αλλιώς κληρώνονται, στο κινέζικο παιχνίδι) 8 φύλλα και μπορεί τότε να πει "Grand Tichu" δηλαδή στοίχημα 200 πόντων ότι θα είναι ο πρώτος (αυτός, όχι ο συμπαίκτης του) που θα ξεφορτωθεί τα φύλλα του. Όταν οι παίκτες έχουν αποφασίσει εάν θα δεχθούν το στοίχημα, μοιράζονται άλλες 6 κάρτες (οι υπόλοιπες) και οι παίκτες δεν μspecial_cardsπορούν πλέον να πουν Grand Tichu. Από αυτή τη στιγμή και έως ότου παίξει πρώτη φορά κάποιος παίκτης μπορεί να πει “Tichu”, δηλαδή στοίχημα 100 πόντων ότι θα είναι ο πρώτος (αυτός, όχι ο συμπαίκτης του) που θα ξεφορτωθεί τα φύλλα του.
Όταν κάποιος παίκτης δηλώσει Grand Tichu ή απλά Tichu, και η αντίπαλη ομάδα αποφασίσει να μη δεχθεί το στοίχημα, τότε χάνει 200 ή 100 πόντους αντίστοιχα και τελειώνει ο γύρος.
Το "Grand Tichu" αναφέρεται επίσης και ως "Large Tichu".
  • Επεξήγηση
    Οι διαφορές μεταξύ Grand Tichu και Tichu είναι στη στιγμή που δηλώνοντια, στον αριθμό των φύλλων που έχει δει ο παίκτης, και των αριθμό των πόντων που στοιχηματίζονται.
Όλοι οι παίκτες ετοιμάζουν 3 φύλλα για ταυτόχρονη εναλλαγή με κάθε παίκτη.
Τα φύλλα δίνονται κλειστά, και ο παίκτης δε μπορεί να δει τα δικά του μέχρι να δώσει στους υπόλοιπους παίκτες.
  • Συμβουλή
    Συνήθως δίνονται φύλλα που δεν θα χρησιμεύσουν στους αντιπάλους και φύλλο το οποίο μπορεί να χρειαστεί ο συμπαίκτης για να κερδίσει η ομάδα.
Εάν κάποιος παίκτης πει Tichu πριν τελειώσουν οι αλλαγές φύλλων, τότε μπορούν οι υπόλοιποι παίκτες να πάρουν πίσω τα φύλλα που έχουν δώσει και να επιλέξουν να δώσουν άλλα.
  • Συμβουλή
    Όταν κάποιος πει Tichu πριν τελειώσουν οι αλλαγές φύλλων το κάνει ώστε ο συμπαίκτης του να του δώσει κάποιο καλό φύλλο (συνήθως το καλύτερο που έχει) ώστε να τελειώσει πρώτος.
Μετά τις αλλαγές φύλλων, ο παίκτης που έχει το Mah Jong ξεκινάει. Στο Tichu οι συνδυασμοί καρτών είναι γενικά βασισμένοι στο Poker. Ο παίκτης μπορεί να πει πάσο σε κάποιο συνδυασμό που έχει παιχτεί, αλλά έχει την επιλογή να παίξει στον επόμενο γύρο.
Το πάσο στο Tichu είναι σαν το “ντούκου” στο Poker.
Ένα χέρι τελειώνει όταν περάσει 3 φορές στη σειρά, δηλαδή πουν και τα 3 άτομα, μετά από αυτόν που έριξε τελευταίος συνδυασμό, πάσο.
Οι απλοί συνδυασμοί περιλαμβάνουν:
  • Μονοφυλλία πχ pagoda06
  • Ζευγάρι πχ star04jade04
  • Συνεχόμενα ζευγάρια πχ star05pagoda05jade06sword06jade07star07
Μη συνεχόμενα ζευγάρια δεν μπορούν να παιχτούν
  • Τριπλέτα πχ jade10sword10star10
  • Κέντα -τουλάχιστον 5 φύλλων ανεξαρτήτως χρώματος- πχ pagoda07sword08star09star10jade11Jsword12Q
  • Φουλ -τριπλέτα συν ζευγάρι- πχ pagoda08star08sword08jade02pagoda02
Οι μπόμπες περιλαμβάνουν τους εξής συνδυασμούς:
  • Καρέ -4 ίδια- πχ jade12Qstar12Qsword12Qpagoda12Q
  • Φλος -κέντα χρώμα- πχ sword04sword05sword06sword07sword08sword09sword10

Πώς παίζεται

Όταν κάποιος παίκτης έχει το χέρι, τότε μπορεί να παίξει όποιον από τους συνδυασμούς θέλει. Εάν παίξει κάποιον από τους απλούς συνδυασμούς, τότε ο επόμενος στη σειρά παίκτης μπορεί να παίξει από τον ίδο συνδυασμό με μεγαλύτερα φύλλα.
Παράδειγμα
Στο φουλ μπορεί να παιχτεί συνδυασμός με μεγαλύτερη τριπλέτα, χωρίς να μας ενδιαφέρει το ζευγάρι.
Παράδειγμα

Μπόμπες

Η μπόμπα νικάει οποιονδήποτε συνδυασμό έχει παιχτεί και τελειώνει ο γύρος, εκτός αν χτυπηθεί από άλλη μεγαλύτερη μπόμπα. Η μπόμπα μπορεί να παιχτεί οποιαδήποτε στιγμή ακόμη και εκτός σειράς.
Μεγαλύτερη μπόμπα θεωρείται αυτή που έχει περισσότερα φύλλα και αν δύο μπόμπες έχουν ίσα φύλλα τότε μεγαλύτερη θεωρείται αυτή που το μεγαλύτερο της φύλλο είναι μεγαλύτερο από της άλλης.
Παράδειγμα
AAAA

sc_mahjongMah Jong

Ο παίκτης που έχει το Mah Jong ξεκινάει, αλλά δεν είναι απαραίτητο σαν πρώτο φύλλο να ρίξει αυτό, μπορεί να ξεκινήσει δηλαδή με όποιον συνδυασμό θέλει.
Το Mah Jong έχει “αξία” 1. Δηλαδή βρίσκεται κάτω από το 2.
Ο άσσος Α βρίσκεται πάνω από τον Κ μόνο. Δηλαδή δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κέντα σαν 1 πχ Α2345 δεν αποτελεί κέντα.
Όταν κάποιος παίκτης θέλει να ρίξει το Mah Jong, οι μόνοι συνδυασμοί που μπορεί να κάνει είναι μονό φύλλο ή κέντα.
Ειδικό χαρακτηριστικό του Mah Jong είναι ότι ο παίκτης που το ρίχνει μπορεί να απαιτήσει κάποιο φύλλο (από το 2 ως τον Α). Η απαίτηση παραμένει ενεργή μέχρι την πρώτη φορά που θα πέσει το φύλλο. Όποιος παίκτης μπορεί να ρίξει το φύλλο που ζητήθηκε πρέπει να το ρίξει εάν είναι δυνατό. Ακόμα και αν για να παιχτεί το ζητούμενο φύλλο πρέπει να παιχτεί μπόμπα, τότε ο παίκτης πρέπει να ρίξει μπόμπα.
Επίσης στην περίπτωση που το Mah Jong χρησιμοποιηθεί σε κέντα, τότε ο παίκτης πρέπει να παίξει κέντα ακόμη και αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τον Φοίνικα(σαν τζόκερ, όχι σαν το ζητούμενο φύλλο).
  • Θυμήσου
    Αν μπορείς τότε πρέπει.
Το Mah Jong επίσης αναφέρεται μερικές φορές ως Σπουργίτι.

sc_dogΣκυλιά

Τα σκυλιά δεν έχουν αριθμητική αξία και δεν μπορούν να παιχτούν πάνω σε κάποιον συνδυασμό. Αυτός που έχει τα σκυλιά μπορεί να τα ρίξει όταν πάρει το χέρι και τότε δίνει τη σειρά του στον συμπαίκτη του.
 Μπόμπα δεν μπορεί να παιχτεί πάνω στα σκυλιά
Εάν ο συμπαίκτης έχει βγει (δηλαδή έχει ξεφορτωθεί όλα του τα φύλλα), τότε η σειρά πάει σε αυτόν που είναι δεξιά του συμπαίκτη.

sc_phoenixΦοίνικας

Ο φοίνικας όταν παίζεται σαν μονό φύλλο, τότε έχει αξία +0,5 από το τελευταίο φύλλο που παίχτηκε πχ μετά από 6, η αξία του Φοίνικα είναι 6,5 και μετά από Α είναι Α,5. Δηλαδή στη δεύτερη περίπτωση είναι μεγαλύτερο από τον Α ως μονό φύλλο. Όταν ο φοίνικας παίζεται σε άλλον συνδυασμό φύλλων, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τζόκερ, δηλαδή να διαλέξουμε ως τι φύλλο θα το χρησιμοποιήσουμε (από 2 έως Α).
 Ο Φοίνικας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μπόμπα. Επίσης δε μετράει +0,5 όταν χρησιμοποιείται σε κέντα.
Υπενθύμιση
Ο Φοίνικας δεν ικανοποιεί την απαίτηση του Mah Jong για κάποιο φύλλο, πρέπει όμως να χρησιμοποιηθεί εάν είναι αναγκαίο για τη δημιουργία κέντας που περιλαμβάνει το φύλλο που ζητήθηκε, εάν είναι ο μόνος τρόπος για να φτιαχτεί η κέντα.
Ο Φοίνικας όταν είναι το πρώτο φύλλο που πέφτει κάτω (σε μονοφυλλία), τότε αξίζει 1,5 και άρα το MahJong δεν μπορεί να πέσει πάνω στον Φοίνικα αφού έχει αξία 1.
Ο Φοίνικας μερικές φορές αναφέρεται ως Πλέγμα.

sc_dragonΔράκος

Ο Δράκος μπορεί να παιχτεί μόνο όταν παίζονται μονά φύλλα. Η αξία του Δράκου είναι Β (δηλαδή Α+1) οπότε νικάει όλα τα μονά φύλλα, εκτός εάν χτυπηθεί από μπόμπα. Όταν κάποιος γύρος κερδιθεί με τον Δράκο, τότε η μπάζα πρέπει να δοθεί στους αντιπάλους (ο παίκτης διαλέγει έναν από τους δυο). Αυτό δεν ισχύει για όταν κάποιος χτυπήσει τον Δράκο με μπόμπα, σε αυτή την περίπτωση κρατάει την μπάζα.
  • Συμβουλή
    Ο Δράκος συνήθως δίνεται στον αντίπαλο που θεωρείται ότι θα τελειώσει τελευταίος.

Βαθμολογία

Οι ομάδες κερδίζουν ή χάνουν πόντους για το Grand Tichu (±200) ή/και για το Tichu (±100).
Παράδειγμα
Ο παίκτης Α δηλώνει Grand Tichu και τελικά βγαίνει πρώτος ο παίκτης Δ που έχει πει Tichu. Τότε η ομάδα των Α&Γ χάνει 200 πόντους και η ομάδα των Β&Δ κερδίζει 100 πόντους.
Αν και οι δύο παίκτες μιας ομάδας ξεφορτωθούν τα φύλλα τους πριν προλάβει κάποιος από τιην άλλη ομάδα, τότε η πρώτη ομάδα κερδίζει 200 πόντους και δε χρειάζεται να μετρηθούν πόντοι από τα φύλλα.
Αυτό είναι το λεγόμενο 1-2 (ένα δύο)
Ο τελευταίος παίκτης δίνει τα φύλλα του που του έχουν μείνει στο χέρι στην αντίπαλη ομάδα, και τις μπάζες που έχει μαζέψει στον παίκτη που βγήκε πρώτος.
Οι πόντοι μετρούνται βάσει των φύλλων που έχει μαζέψει η κάθε ομάδα. Οι Κ και τα 10 έχουν από 10 πόντους το καθένα, τα 5 από 5 πόντους το καθένα.
Ο Δράκος αξίζει 25 πόντους και ο Φοίνικας -25 πόντους. Όλες οι άλλες κάρτες αξίζουν μηδέν.
Το παιχνίδι τελειώνει όταν μια ομάδα συμπληρώσει 1000 πόντους (ή περισσότερους εάν έχει συμφωνηθεί).